Мен сізді ұнатамын.
Сізді ойлаумен атады бұл ала таңым 
Жалғыз арман жанымды жайлап алып, 
сенделемін, үмітпен бүр атамын. 
Түк еместей әлемдік айыптаулар, 
не ұмтылған асқарым — жыр, атағым. 
Мүмкін ессіз осы бір сезіміммен 
біреулерді өксітіп жылатарым, 
не өзімді даңқтың тұғырынан 
мүмкін тіпті біржола құлатарым. 
Жанса бағым, 
бәріне де дайынмын — қарсы аламын, 
қарсы аламын үзіліп қалса да әнім — 
біреулердің қүңкілін, жазғыруын, 
мысқылы мен өсегін — баршаларын. 
Соның бәрі тұрмайды жалғыз ғана 
сәтімізге қауышар, аңсағаным, 
бірге жұтар ләззатты таң самалын. 
Жырлап өтем, 
белді будым алдағы сынға бекем, 
арпалысам, асудан-мұңнан өтем. 
Сізге жетер жолымда кешем бәрін. 
мені тоқтата алмайды тұлға бөтен. 
Арпалыссыз, армансыз, мұңсыз күндер — 
жайбарақат тірліктің құндағы екен. 
Соның бәрін, бәрін де сезімімнің, 
сезіміңнің жолында құрбан етем! 

Ф.Оңғарсынова