Үш литр түтінді жұтып алып, 
Жалғыз бөлмеде отырмын мен мәтін жазып. 
Мәтінім сен туралы, парағым сия болды, 
Армандарым қазір менің барлығы қиял болды. 
Нәзік үнің естілмейді қазір мүлдем, 
Көбелек секілдісің қонған әрбір гүлге. 
Өртеп, кетіп қалдың, ей, өзге жаққа, 
Сөндірші жүректегі отты өзің жаққан. 
Өткенге қарасам мен тағы бірге жүрген, 
Жылжиды бетімнен тамшы мөлдіреген. 
Айтшы, өтінемін, сен үшін кіммін мен, 
Сезімімнің тұтқынымын, мені босатып жібер. 
Сұрақтарым көп менің, тек жауабын айтшы, 
Телефоның байланып жатыр кімменен, айтшы? 
Желіде жұлдызсың, өмірде – нағыз сайтан, 
Бірге жүрген жерлерден мен жалғыз қайтам! 

Қ-сы: 
Арамызда шешілмеді сұрақтар, 
Оның астында қалды тұрақтап. 
Уақыт өтуде, тыққыласын, менен жырақта, 
Адам екеніңді ұмытпа бірақ та. 
Маған жолама, ей, сені жылатам, 
Махаббаттың шыңынан бірге шықсаң, құлатам. 
Жүрегіңді жауып таста және құлыпта, 
Адам екеніңді ұмытпа бірақ та. 

Телефонға соғудасың, мазалама, 
Жылап тұрсың, тағы мені бұл мазақтау ма? 
Күледі ар жағыңнан ана сайтан құрбыларың, 
Айтшы, оларға менің сезімім мәз ба сонда?! 
Уәде беріп едің мәңгі бірге боламыз деп, 
Бақытқа бірге қол ұстасып барамыз деп. 
Қазір біреудің бағысың аялап, аймалаған, 
Мен сені барлық өлеңімде аямағам. 
Өмір жалғасады, таң атып, күн батар, 
Мен мұқтаж емеспін, сенсіз да таңым атады. 
Ойланып, ойдың түбіне жетіп алдым, 
Жалғыздық менің шабытымды оятып алды. 
Сен де ойлашы Құдайыңды бір сәтке, 
Қайда барасың, жүрегімді тастап кет. 
Саған деген шын ниетім менің аз ба не, 
Менің мұңайғаным сонда саған мәз ба не?! 

Қ-сы: 
Арамызда шешілмеді сұрақтар, 
Оның астында қалды тұрақтап. 
Уақыт өтуде, тыққыласын, менен жырақта, 
Адам екеніңді ұмытпа бірақ та. 
Маған жолама, ей, сені жылатам, 
Махаббаттың шыңынан бірге шықсаң, құлатам. 
Жүрегіңді жауып таста және құлыпта, 
Адам екеніңді ұмытпа бірақ та.