Ձյունը երկար սպասեց 
Գիշերվա խորհրդին,
Մինչև լույսերը հանգան, 
Ու ձայները լռեցին:

Ու հանկարծ գիշերվա մեջ 
Ինչ-որ բան զրգնգաց,
Խենթի պես պարելով 
Փաթիլներն իջան ցած:

Ձյունը գալիս է դանդաղ,
Ձյունը իր երգն է երգում,
Ձյունը իջնում է թել-թել,
Ձյունն իր հեքիաթն է պատմում:

Արծաթե թիթեռնիկներ՝
Պոկված կապույտ հեքիաթներից,
Թևածելով իջան ներքև,
Երգով լցրին քաղաքը ծեր:

Ու երազկոտ կտուրներին 
Բերին ճերմակ հանդարտություն:
Ու երազկոտ կտուրներին
Բերին ճերմակ հանդարտություն:

Ձյունը գալիս է դանդաղ,
Ձյունը իր երգն է երգում,
Ձյունը իջնում է թել-թել,
Ձյունն իր հեքիաթն է պատմում:

Ոսկեծամ գեղեցկուհի, 
Առանց քեզ ես չեմ ապրի,
Առանց քեզ ձյունը ճերմակ, 
Ա՜խ, շուտով կդադարի:

Հայտնվի՛ր գիշերվա
Իրական հեքիաթում,
Որ մինչև լուսաբաց 
Մեզ իր գիրկն է առնում:

Ձյո՜ւն, սպիտա՜կ ձյուն, 
Մեղքերիս բե՜ր թողություն, 
Սպիտակ ձյո՜ւն, իմ ճերմա՜կ քնքշություն,
Սպիտակ ձյո՜ւն, իմ ճերմա՜կ մանկություն:

Արծաթե թիթեռնիկներ՝
Պոկված կապույտ հեքիաթներից,
Թևածելով իջան ներքև,
Երգով լցրին քաղաքը ծեր:

Ու երազկոտ կտուրներին 
Բերին ճերմակ հանդարտություն:
Ու երազկոտ կտուրներին
Բերին ճերմակ հանդարտություն: