Ён і яна,

Як явар з калінай,

Як дрэвы два

Над стромкім абрывам.

 

Трымаюцца

Карэньнем штосілы.

Менее сілы

Штохвіліны.

 

Ён і яна

Пад сонцам над стромай.

Ратунку няма

Ад такога праклёну.

 

Разам балюча,

Стакроць невыносна

Асобна.

 

Сяброўкі гавораць:

«Дурніца, ня варта

Ўпарта трымацца

За гэта вар’яцтва!’’

 

Варта расстацца,

Варта расстацца.

 

Клубы і сьцёгны

Маеш нічога,

Знойдзеш другога,

Лепей ад тога.

 

Варта расстацца.

Варта расстацца.

 

Але няведама, як,

Няведама, як

Перарваць гэты шлях,

Прыпыніць гэты шлях.

Няведама, як,

Няведама, як...

 

Але няведама, як,

Няведама, як

На шалях узважыць

Супраць ці за.

Няведама, як,

Няведама, як...