Կյանքը մի ճանապարհ`
Լուսավոր ու բարդ,
Այդ ճամփով գնում եմ առաջ...
Եվ գիտեմ` դեպի ուր,
Ուր կանցնեմ վեհ ու լուռ,
Կբացեմ փակ մի նոր դուռ:
Ինչ էլ որ առջևում
Ինձ սպասի` մեկ է,
Ես գիտեմ` մենակ չեմ հաստատ,
Իմ կողքին են կանգնած
Այն մարդիկ հարազատ,
Որոնց հետ կանցնեմ ես հուր, կրակ:

Կրկներգ

Ես ուզում եմ, որ լինի հեքիաթ,
Ամեն օրս լուսավոր ու տաք,
Ուր հերոսն է բախտը իր փնտրում,
Ինչպես հեքիաթում` սեր է նա գտնում:

Իրական թող դառնան
Հույսերն իմ անսահման,
Ու լինի լոկ երջանիկ ավարտ,
Ու թող որ այս կյանքում,
Ինչպես որ հեքիաթում
Չլինի երբեք էլ բաժանում...