У цёмным балоце стаіць карчма, 
На дзверы напісана брудам "Дрыгва", 
Глоткі равуць, спеў даходзіць да хмар, 
Тут з багны пачвара ўсяму гаспадар! 
Як свет стане клінам, і возьме самота – 
Мы запрашаем у наша балота! 

Прыходзь, адпачні ад нудных спраў, 
Вазьмі, пакаштуй балотных страў! 
Тут піва, гарэлка, са студні вада, 
Тут песні спявае гуляк чарада! 
Ці шляхціч, ці князь, селянін, ці манах — 
Прыходзь у карчму ў чорта на рагах! 

Тут роўнымі будуць і князь, і мужык, 
Ерэтык і святар – дзве родных душы. 
Ашалелую песню, музыка, зайграй, 
Дрыгвянае пойла ў сябе залівай! 
Як свет стане клінам, і возьме самота – 
Мы запрашаем у наша балота!