ЖАҢБЫРЛЫ КҮЗ...

Күзгі аспан жасын селдетеді,
...Өзгеше өмір ең сен.
Жанымды бір күй тербетеді,
Жарқыным, сені көрсем.

Тербеткен жанды қандай сөзің,
Түскенде көңіл, еңсем. 
Бір ғажап, шіркін, балдай сезім, 
Баурайды сені көрсем.

Қ-сы:

Сені ойлап балғын ғұмыр кештім,
Сені ойлап тағдыр мұңын кештім. Сені ойлап... сағынышым менің,
Жабыққан жанның күнін кештім.

Түнеріп тағы гүлсіз дала,
Жылайды жаңбырлы күз.
Қоштасып едік үнсіз ғана,
Жазғырмай тағдырды біз.

Қараша күз ғой бəрін білген,
Қарайды көз мұңайып.
Тағдырға іштей бағындым мен,
Таба алмай сөзді лайық...

Қ-сы:

Сені ойлап балғын ғұмыр кештім,
Сені ойлап тағдыр мұңын кештім.
Сені ойлап... сағынышым менің,
Жабыққан жанның күнін кештім.