Жеңіл жүріс

Айтарлықтай қиын жалғыз өтсе өмірің,
Бір құласа, тұрмайды, пенделік қой көңілім.
Қаншама өтіндің бастайық деп басынан,
Су ішсей махаббаттың бұлағынан, ласынан.
Табылып қасыңнан күндіз-түні өзіңмен,
Мен саған ауырмадым, дұрыс түсін, өтінем.
Бір күні өлтірем екі жүзді бейнеңді,
Неліктен сағынамын оттай жанған денеңді?
Мен сенен сескенем, сенуге саған болмайды,
Қыздар деген – сұлу, жылулық бетте болмайды.
Бір күні ұғарсың, сұлулық – көптің соры,
Құтырып тілеуде ғой жаның да сенің соны.
Жаныңа жәлептікпен жалмаңдап жұрттар жақындап,
Тағы да көремін сені кімдердің қасында?
Тиді ғой расында, сүйектен өтті ғой сөзім,
Бәріне кінәлі – тек қана жалғыз өзің.

Қ-сы: (x2)
Қаншама айттым саған сөзімді жетім қылып,
Мән бермедің маған жымыңдап, бетке күліп.
Жеңіл жүріс, жеңіл сөздерге ерме,
Қыздардың бәрі – (тсс...), сөздеріне сенбе!

“Сүйгендей болғанмын”, “Сүйген екенмін жай ғана”,
Басымды ауыртты осындайлардың қиялдары.
Мән беріп, құлақты салып тыңдашы кішкене,
Таза суды таңдамай, лай суды ішкенің.
Өмір бір рет беріледі, пайдаңа асырсай,
Жүре алмайсың отбасыңнан қимылыңды жасырмай.
Жетім емессің ғой өмірде, ата-анаң бар,
Саған тар болды ма мына үлкен ғаламшар?
Әркімнің қойнында жүресің сен күні-түні,
Тоқтамай жұмыс істейді жалайтын ұзын тілің.
Қыздардың көбісі пәктігінен айрылған,
Бұл сөз басқаға емес, саған айтылған.
Қаншама рет айттым, құлағыңа кірер емес,
Сен бұлай жүре берсең, жануармен теңес!
Сен мына түріңмен ешкімге керек емессің,
Ләззат алу болды ма сенің арман-белесің?

Қ-сы: (x2)
Қаншама айттым саған сөзімді жетім қылып,
Мән бермедің маған жымыңдап, бетке күліп.
Жеңіл жүріс, жеңіл сөздерге ерме,
Қыздардың бәрі – (тсс...), сөздеріне сенбе!