Մարեց Արևը

Սառ մթություն,
Զայրույթ և լռություն 
Եվ երգ սպանված արդարության:
Մեղավորն՝ անմեղ է
Անգութ տականքն է դատավոր,
Հոգին ստի գերին է
Եվ ստորանում է օրեցօր:

Եվ մենք համբերում ենք հնազանդ, մոլորված
Հեռանում ենք մենք,
Վերանում ենք մենք և կորչում:

Ու՜ մարեց արևը,
Այրվեցին ամպերը,
Վերացան հույսերը,
Եվ ամենն անդունդ դարձավ:

Մարդկանց ապրելու ձևն է
Զառանցում են տառապում
Սրտի դավաճանները 
Ծուլանում են շնանում 
Սա է մեր նոր պատիժը
Մենք մատնել ենք մեր ուղին
Ո՞ւր կորավ պատիվը
Հարմարվել ենք հատակին

Եվ մենք համբերում ենք հնազանդ, մոլորված
Հեռանում ենք մենք,
Վերանում ենք մենք և կորչում,

Ու՜ մարեց արևը,
Այրվեցին ամպերը,
Վերացան հույսերը,
Եվ ամենն անդունդ դարձավ: