My - vosieni vartaŭniki, 
Samoty vajary, tumanaŭ listapada voi. 
Dzie abryvajucca ziamli šliachi, 
Tam pačynajucca šliachi da zoraŭ... 

My - ptuški čornaj vosieńskaj žurby, 
Biazhučnych krokaŭ recha ŭ sutonni. 
Sny nienarodžanych dziaciej, 
I cichi šept niamych zaklionaŭ… 

My - lietucienni miortvych drevaŭ, 
I kropli nieba niedapitych slioz. 
Viatroŭ mahutnych, voĺnych śpievy, 
Biaskoncych zim adviečny lios… 

Spyniajecca žyccio ŭ zasniežanych paliach 
I paĺcy kvolyja mieč nieŭzabavie adpuskajuć... 
Viadzie dušu [bad word]  (tady) miž dziŭnych inšasvietaŭ-snoŭ, 
podych sniežańskich zaviej nić abryvaje... 

My - vosieni vartaŭniki, 
Samoty vajary, tumanaŭ listapada voi. 
Dzie abryvajucca ziamli šliachi, 
Tam pačynajucca šliachi da zoraŭ...

Мы - восені вартаўнікі, 
Самоты ваяры, туманаў лістапада воі. 
Дзе абрываюцца зямлі шляхі, 
Там пачынаюцца шляхі да зораў... 

Мы - птушкі чорнай восеньскай журбы, 
Бязгучных крокаў рэха ў сутонні. 
Сны ненароджаных дзяцей, 
І ціхі шэпт нямых заклёнаў… 

Мы - летуценні мёртвых дрэваў, 
І кроплі неба недапітых слёз. 
Вятроў магутных, вольных сьпевы, 
Бясконцых зім адвечны лёс… 

Спыняецца жыццё ў заснежаных палях 
І пальцы кволыя меч неўзабаве адпускаюць... 
Вядзе душу крумкач (тады) між дзіўных іншасветаў-сноў, 
А подых снежаньскіх завей ніць абрывае... 

Мы - восені вартаўнікі, 
Самоты ваяры, туманаў лістапада воі. 
Дзе абрываюцца зямлі шляхі, 
Там пачынаюцца шляхі да зораў...