Авыл.
(Чыршы авылына багышлап…)

Чит җирләрдә күпме гомер зая үтте,
Чәчләргә инде чал кергән...
Соңгы вакыт көн дә төшләремә керә - 
Туган авылым дәшә уземә...

Хыялыма кабат куйдым мин пар канат,
Тугайларда йөрдем адашып.
Туган нигез күптән ямансулап көтә
Чит җирләрдә йөргән баласын...

К.: Түгәрәк аланда кабат 
Ялан тәпи – ялан аяк
Йөгерәсе иде сулыш капканчы!!!
Су буйлары сандугачлы – 
Тәүге сөйгән ярны кочып
Бер йөрисе иде таңнар атканчы...
Сагынам сине, туган авылым Чыршы! 

Урамнарны урап кердем туган йортка
Чыкмасмы дип әнкәй каршыма?!
Ишегалды - үлән, бусагалар иңгән,
Ах, ярсыма, йөрәк, ярсыма!!!
 
К.: шул ук.