Телисеңме, алып киләм сиңа
Бу дөньяның зеп бар гөлен.
Юк, өзмә әле,
Өзмә, ким түгел бит бер дә
Гөлләргә тиң синең күңелең.

Кушымта:
Бул үземә генә, бул үземә генә,
Без икебез тигез яр икән.
Тулып күңелемә, бөтен гомеремә
Бәхетләрем булып кал, иркәм.

Сайлыйм микән сиңа бүләк итеп
Тургайларның кайсы көйләрен?
Юк, сайлама, әйдә, нинди көйләрдән дә
Матур бит ул: "Сөям",- дигәнең.

Кушымта шул ук

Төрәселәр килә сине, җаным,
Ямьнәренә нурлы язларның.
Юк, әйтмәле, иркәм, яздан татлы икән
Иркәләвең, синең назларың.

Кушымта шул ук