Аскасы көктү тирегендей,
Кайберен зоого түнөгөн, эй. 
Көркөмү сонун биздин жер, ай, 
Бүркүтү булут жиреген да.
Булактар шыңгыр үн курап, ай, 
Таш жарып чыккан мүрөк сен.
Ала-Тоо элдин сыймыгы, ай,
Бабабыз Манас жердеген. 

Кайырма: 
Абалтан кыргыз жердеген, ай,
Айтылуу кутман элден мен. 
Кылымды кымтып кыз куумай,
Жигити намыс бербеген.
Улак, ий, тартыш, ат чапмай да, 
Таң калат адам көрбөгөн. 
Таңшыса күүлөр төгүлүп, ай,
Ата Журт шаңга бөлөнгөн, эй! 

Меймандос өзү пейли кеңдей, 
Даңктаймын ырдап сени мен, эй. 
Канымда кошо айланган, ай, 
Ак пейил кыргыз эзелтен да. 
Туу кармап антка бек туруп, ай
Достору үчүн кол белен.
Салттарын жандай сактаган, ай, 
Ойлонуп сыпаа сүйлөгөн. 

Кайырма: