Урамнардан узам, күңел сыза.
Эзләп йөрим парлы эзләрне.
Баш очымда зәңгәр болыт һаман
Хәтерләтә синең күзләрне.

Син сөялеп торган каеннарга
Җилләр булып килеп сарылдым.
Ишет әле, ишет тавышымны -
Мин бит сине шундый сагындым!

Күңелемдә синең сүрәт яши.
Син яртысы һаман җанымның.
Еллар кичеп, әрнүемне ишет -
Мин бит сине шундый сагындым!

Кайтар әле, кайтар минем синле
Иң бәхетле, рәхәт чагымны.
Йөрәгемдә Кояш булып кабын -
Мин бит сине шундый сагындым!