Под облачком явір похилений,
Співа на нім пташок прімилений.
Слухай, мила, як тот пташок співат,
Же з любови нич добра не биват.
Же з любови, же з любови
Нич добра не биват.

Ци та любов є од Бога дана?
Ци лем може д’яблом підшептана?
Хоч би-с не хтів, то мусиш любити,
Хоч би-с не хтів, прото маш терпіти.
Хоч би-с не хтів, хоч би-с не хтів,
Прото маш терпіти.

Моя мила, ти покусо єдна,
Луш тя люблю не рік а і не два.
Цим ти дала зілля ся напити.
Хей женемо ж, ніяк без тя жити.
Хей женемо ж ,хей женемо ж,
Ніяк без тя жити.

Ми ворожка давно ворожила,
Же мя здурит дівка чорнобрива.
Же не буду видів за ньом світа,
Аж проминут мої млади літа.
Аж проминут, аж проминут
Мої млади літа.

Под облачком явір зеленіє.
Посмотр, мила, як тот вітер віє.
Може, вирве єго з коренями.
Мила моя, што то буде з нами?
Мила моя, мила моя,
Што то буде з нами?