ԶԳՈԻՅՇ ԽՈՍԻՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ
Զգո՜ւյշ խոսիր Հայաստանում,-- 
Այստեղ ամեն գագաթ ու ձոր, 
Արձագա´նք է տալիս հզոր, 
Եւ քո Խոսքը հեռու տանում...
Թէ բարի են խոսքերը քո, 
Հայոց լեռներն ակնածանքով 
Կխոնարհվեն քո դեմ լռին 
Բաշը քսած քո ձեռքերին:
Իսկ թե չար են՝ լեռները մեր, 
Հրաբխի բներն անմեռ, 
Որ լռե´լ են, բայց չե՜ն հանգել, 
Քեզ լավայո՜վ կարձագանքեն, 
Որ լեռնե´ր է քշում տանում... 
Զգո՜ւյշ խոսիր Հայաստանում:
Զգո՜ւյշ խոսիր Հայաստանում,-- 
Նե՜ղ են ճամփեքը լեռնական, 
Երկու հոգու տեղ չեն անում, 
Թէ դեմ-դիմաց ելնեն հանկարծ, 
Թէ բարեկամ ես ու ընկեր, 
Ա՜նց կկենաք իրար գրկված, 
Թե դաւով ես այստեղ ընկել, 
Կգլորվես ժայռերից ցած, 
Ո՞վ եղավ քո գալու վկան, 
Գնալըդ ո՞վ է իմանում... 
Նե՜ղ են ճամփեքը լեռնական,
Զգո՜ւյշ քայլիր Հայաստանում, 
Զգո՜ւյշ գործիր Հայաստանում,--
Մենք գահ ու թագ չ´ենք ունեցել, 
Եւ... արքա´ է ամեն մի հայ. 
Զորք ու բանակ չենք ունեցել, 
Եւ... սպա է ամեն մի հայ.
Ամեն մի հայ լեռան մի ծերպ, 
Ամեն մի հայ ուրոյն մի կերպ, 
Ամեն մի հայ մի Հայաստան--- 
Բաժան-բաժան, 
Անմիաբան, 
Զատվա՜ծ, հատվա՜ծ, 
Եւ սակայն մի´, 
Երբ սպառնում է թշնամին 
Մեր դարավոր անմահ երթին, 
Եւ այս ժայռին թառած բերդին, 
Որ Հայրենիք ենք անվանում...
Զգո՜ւյշ գործիր Հայաստանում
ԳԵՎՈՐԳ ԷՄԻՆ