Мөмкин түгел, мөмкин түгел
Сине бер көн онотоу.
Саф-эчкерсез, ап-ак иде
Минем сине яратыу!

“Сөйәм, яратам!” – дип
Нигә әйтә алмадык?
Оялыу хисләрен
Ник соң җиңә алмадык?
Гомер  юлыбызда
Адаштылар хисләр.
Ул саф тойголарны
Урладылар читләр...

Өннәремдә юк син,
Төшләремдә – гел син.
Безнең саф хисләргә
Көзләр укый ясин.
Яннарымда минем,
Бәгрем, булмасаң да,
Синең исемең
Мәңге минем җанда!