Минем өчен янып -көеп,
Ни хәлең бар,улым,диеп.
Иркәлидер әнкәм тавышы...
Бу гомерләр бик тиз үтә,
Саубуллашыр вакыт җитә.
Бигрәк җитез гомер агышы.

Әткәм-әнкәм парлы кошым,
Сезнең белән шат тормышым.
Язмыш бүләк иткән бүләгем.

Күңелләрем изгелектә,
Яшәгез сез тигезлектә,
Кабул булсын ихлас теләгем.

Утыр улым,яннарыма,
Ниләр бар соң,җаннарыңда.
Әткәм бирә асыл киңәшен.
Сез булганга сөенә куңел,
Сизәм дөньям гади түгел,
Оҗмахка тиң икән,курәмсең.

Киткән чакта изге теләк
Озатасыз безгә теләп.
Куз яшегез тора тамарга..
Нишлисең бит язмыш шундый, 
Бу бит бездән генә тормый,
Калды ,дисез кабат санарга.