Синь сизмисен минем җанның
Моңын, зарын.
Күзгә карап, син белмисең,
Ниләр барын.
Көзгеләрдә күләгәмне
Син күрмисең.
Нидер аңламакчы булып
Гел күзлисең.

Кушымта:
Ә син тыңла йөрәгемне,
Тыңламинемҗанымны.
Моңнарымны аңла инде,
Тарат инде зарымны.
Ә син тыңла йөрәгемне,
Зарларымны тыңлама.
Беләсең бит, минем җаным
Синсез чакта моңлана.

Син беләсең, минем йөрәк,
Кыю түгел.
Сине көтеп, сине теләп,
Ярсый күңел.
Моң-зарымны таратырлык
Әйт сүзләрен.
Йөрәгемә илткән юлның
Тап эзлярен!