Kiedy patrzę hen za siebie 
W tamte lata co minęły 
Kiedy myślę co przegrałam 
co diabli wzięli 
Co straciłam z własnej woli 
co przeciw sobie 
Co wyliczę to wyliczę 
Ale zawsze wtedy powiem ,że najbardziej mi żal: 

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków 
Pierzastych kogucików, baloników na [bad word] 
Motyli drewnianych, koników bujanych 
Cukrowej waty i z piernika chaty 

Tyle spraw już mam za sobą
Coraz bliżej jesień płowa
Już tak wiele przeszło obok
Już jest co żałować
Małym rzeczom zostajemy
W pamiętaniu wierni
Zamiast serca noszę chyba
Odpustowy piernik, bo najbardziej mi żal:

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków 
Pierzastych kogucików, baloników na [bad word] X2
Motyli drewnianych, koników bujanych 
Cukrowej waty i z piernika chaty.

Kolorowych jarmarków,
I z piernika chaty.

Ж Ж Ж

Оглянуться кто не в праве,
Вспомнить словно сквозь сон,
Что нашел он, что оставил,
Что запомнил он.
Время мчится, словно всадник
На горячем коне,
Но сегодня мой избранник,
Отшумевший звонкий праздник,
Вспоминается мне.

Этой ярмарки краски,
Разноцветные пляски,
Деревянные качели,
Расписные карусели.
Звуки шарманки,
Гаданье цыганки,
Медовый пряник,
Да воздушный шарик.

Мчится всадник прямо в осень
Hе замедлит свой бег
Кто-то скажет, кто-то спросит
Как ты прожил свой век?
Я стараюсь, успеваю
Hо нахлынет печаль
Где-то шарик мой летает
И медовый пряник тает
Ах как жаль, ах как жаль