Не қалды ойыңда?

Ұмытты деме, әлі тұрсың көңілімде,
Хабарласып едім жаттаулы номеріңе,
«Сөндірулі абонент», желіде де жоқсың,
Жоғалма, нәзік жүрегің мәңгілік соқсын.
Естілмейді сенің жүрегіңнің үні,
Көз алдымда қалған естелік сол күні.
Сенің сұлу бейнең, мұңды көздерің,
Дірілдеп айтылған соңғы сөздерің.
Содан бері күндер, айлар, жылдар алмасты,
Жарық өмірімді қара басты.
Жүрегім айналғандай қара тасқа,
Енді саған қаласаң да, қарамаспын.
Жүрегім айналғандай қара тасқа,
Енді саған қаласаң да, қарамаспын.

Қ-сы: (х2)
Ойланып, ойларға тойдың ба,
Ойлануды қойдың ба?
Не қалды ойыңда біз жайлы?

Менің жүрегім тас, саған сенбес,
Сен мені ойлайсың ба, ойласаң да, қызық емес.
Баяғы естеліктер енді маған керек емес,
Өтірік сүйемін деп жалған сөзді айта бермеші.
Ойыңды біліп алдым, сендік жүрек мені сүймес,
Ойымды жинақтадым, сендік оймен сәйкес емес.
Сен маған бұйырмадың, керісінше, болдың елес,
Тас жүрекке айналдым сендей жандарды елемес.
Бірақ сұлу жанарың жүрегімнен өшер емес,
Сағынып түсінгесін, өміріме қайта келмеші.
Көзімдегі жанарым келбетіңді енді көрмес,
Айтылған соңғы сөзің көңілімнен кетер емес.
Жолыма қарсы тұрып жолдарымды байлай бермеші,
Әлде сезім оянып, ойыңды өзгерттің ба тез?
Мен жайлы не ойладың маған енді маңызды емес,
Мәңгілік ұмытармын, ұмыту да оңай емес.

Қ-сы: (х2)
Ойланып, ойларға тойдың ба,
Ойлануды қойдың ба?
Не қалды ойыңда біз жайлы?