Առավոտյան քաղցր հովիկ,
Գնա դեպ երկիրն Ջավախ,
Ունիմ մեկ ծերունի մայրիկ,
Գնա տես ի գյուղն Կարծախ։

Այնտեղ է ազգս, երամս,
Քույր ու եղբայր, բարեկամս,
Այնտեղ մեռած պապ ու մամս,
Գերեզմանը մտած են վաղ։

Ինձանից շատ բարև արա,
Երբ դու մորս լինիս ներկա,
Գնա հատկապես Կիլերթա,
Նա է մեր գյուղի մեջ մեկ թաղ:

Այն թաղի մեջն մեր տունը,
Քերոբ է եղբորս անունը.
Ինձ համար կտրել է քունը
Մայրս տրտում ու անծիծաղ։

Հովի՛կ, Ջիվանուցս լուր տար,
Թե հարցնի ինձի համար՝
Ասա թե միշտ ձեռին քնար,
Ազգի համար կանչում է խաղ: