Айтушы еді әжем ертегі,
Болған соң үйдің тентегі.
Уайым болатын әрқашан,
Немересінің ертеңі.

Қайырмасы:
Ауылдың ай-хай көшесін,
Аралап бақыт кешесің.
Көрсең де үлкен – кішісін,
Сәлемін алып өтесің.
Ауылдың пай-пай қыздарын,
Көруші ек айдай біз бәрін.
Шаштарын тарап өсірген,
Ұсынып ауыл тұз-дәмін.

Ауылдың ақ сақалдары,
Мейірімге толы жандары.
Батасын берер «ботам» - деп,
Орындалсын деп арманы.