«СОНЦА НАМ ДАПАМОЖА»

Над нашай зямлёю - неба,
Пад нашым набам - зямля,
На нашай зямлі трава і вада,
І дрэвы, і промні сьвятла.

Нас гэта зямля нарадзіла,
Яе малако мы пілі,
І ўсё, што ў жыцьці дае нам сілы,
Ёсьць на нашай зямлі.

Прыпеў:
Сонца нам дапаможа,
Сонца нам дапаможа,
Яно любіць нас.

Дарэмна канкістадоры
Сьпяваюць песьню вайны,
Заваяваць наша сонца і зоры 
Ніколі ня змогуць яны.

Нас любіць калматае сонца,
Нас любіць месяц сівы.
І сонца і месяц дадуць нам моцы
Для нашае барацьбы.

Прыпеў.

Мінуць у тумане стагодзьдзі,
І сталь спарахнее ўшчэнт,
А мы тут былі, і мы тут будзем,
Пакуль існуе гэты сьвет.

Прыпеў.

====================

«SONCA NAM DAPAMOŽA»

Nad našaj ziamloju - nieba,
Pad našym niebam - ziamla,
Na našaj ziamli trava i vada,
I drevy, i promni śviatła.

Nas heta ziamla naradziła,
Jaje małako my pili,
I ŭsio, što ŭ žyćci daje nam siły,
Jość na našaj ziamli.

Prypieŭ:
Sonca nam dapamoža,
Sonca nam dapamoža,
Jano lubić nas.

Daremna kankistadory
Śpiavajuć pieśniu vajny,
Zavajavać naša sonca i zory
Nikoli nia zmohuć jany.

Nas lubić kałmataje sonca,
Nas lubić miesiac sivy.
I sonca i miesiac daduć nam mocy
Dla našaje baraćby.

Prypieŭ.

Minuć u tumanie stahodździ,
I stal sparchnieje ŭščent,
my tut byli, i my tut budziem,
Pakul isnuje hety śviet.

Prypieŭ.