Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, 
Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; 
Jednakże gdy cię długo nie oglądam, 
Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam; 
I tęskniąc sobie zadaję pytanie: 
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? 

Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu 
W myśli twojego odnowić obrazu? 
Jednakże nieraz czuję mimo chęci, 
Że on jest zawsze blisko mej pamięci. 
I znowu sobie powtarzam pytanie: 
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? 

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale, 
Abym przed tobą szedł wylewać żale; 
Idąc bez celu, nie pilnując drogi, 
Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi; 
I wchodząc sobie zadaję pytanie; 
Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie? 

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, 
Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił; 
Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem, 
Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem. 
I znowu sobie powtarzam pytanie: 
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? 

Kiedy położysz rękę na me dłonie, 
Luba mię jakaś spokojność owionie, 
Zda się, że lekkim snem zakończę życie; 
Lecz mnie przebudza żywsze serca bicie, 
Które mi głośno zadaje pytanie: 
Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie? 

Kiedym dla ciebie tę piosenkę składał, 
Wieszczy duch mymi ustami nie władał; 
Pełen zdziwienia, sam się nie postrzegłem, 
Skąd wziąłem myśli, jak na rymy wbiegłem; 
I zapisałem na końcu pytanie: 
Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie?