Yetay deya inson orzu-havasiga,
Yashar ekan bo`ysunib u o`z nafsiga.
Umr o`tib ketaverar o`z aksiga,
Xayollarda halovatni topib bo`lmas.
Soxta chiroy, soxta kulgu, soxta so`zlar,
Tokay inson obro`-mansabini ko`zlar?
Ayting, oh bu ne ko`rgilik, ming afsuslar,
Oqibatdan oxiratni topib bo`lmas, ey.

Tingla faryodim, tingla,
Ey Tangrim, nolalarimni tingla.
Sabr to`ldirib dilga,
Sol o`zing bizlarni to`g`ri yo`lga. (x2)

Oshiqlikning ko`chasini oxiri yo`q,
Bu ko`chada bir chin Zuhro, Toxiri yo`q,
Yurak uchun bu darddanda og`iri yo`q,
Muhabbatda go`zal baxtni topib bo`lmas.
Ochiq-oydin sevib gunoh qilsa takror,
Qayda qoldi yuz-andisha, nomus-u, or?
Sevgidan ham bo`lib qoldi odam bezor,
Xiyonatda hijolatni topib bo`lmas, ey.

Tingla faryodim, tingla,
Ey Tangrim, nolalarimni tingla.
Sabr to`ldirib dilga,
Sol o`zing bizlarni to`g`ri yo`lga. (x2)