Рәхмәтлемен синең әнкәеңә 
Сиңә гөмер бүләк иткәнгә. 
Сиңа яшәү биреп, мине хисле итеп 
Тормошымда нурга төргәнгә. 

Минем очөн туган матурым син, 
Язмышым да минем, бәхетем дә. 
Гомерем буе сине яшәтәсе иде 
Сөйөп кенә күңел тәхетендә. 

Рәхмәтлемен мәңге Ходаема 
Сине миңа насып иткәнгә. 
Еллар давамында меңнәр арасында 
Сине миңа саклап йөрткәнгә. 

Рәхмәтлемен сиңа, жан сөйгәнем, 
Язмышымны гөлгә күмгәнгә. 
Күреп күзем туймас, сөйеп күңел тынмас 
Мәхәббәтем булып килгәнгә.