араць на ўзлеску першыя суніцы
Жывым дарункам сонца і зямлі,
І ззяюць промням сэрца таямніцай
Святлом душы, што мне далі.

Дзень добры, родныя мясціны,
Ля рэчкі ціхаю ваду.
Дзе вочы, незабудак сініх
Палоняць траву і ваду.

Шапоча мякка цеплы лес гасціны,
А побач хвалі стройнай збажыны.
Спяваю песню радасцю нястрымнай 
У краю ражок берасцяны.

Дзень добры, родныя мясціны
Ля рэчкі ціхаю ваду.
Дзе вочы незабудак сініх
Палоняць траву і ваду.
(проігрыш)

Я глажу косы юнае бярозы,
Нібы ў дзяцінства зазірну і зноў.
Мне толькі думка сумная трывожыць,
Но не вярнуць мне тых дарог.

Дзень добры, родныя мясціны
Ля рэчкі ціхаю ваду.
Дзе вочы незабудак сініх
Палоняць траву і ваду.
Дзень добры, родныя мясціны
Ля рэчкі ціхаю ваду.
Дзе вочы незабудак сініх
Палоняць траву і ваду.