Сағынып жүріп сағындым деуші едім қайталай
Білмейде қалдым алдадын ба сен әй пәле-ай
Сағынбаймын деп сары ала көзбен шайқасам
Жүрекқой жүрек сағынып қояды байқамай

Сен кеме болсаң болғанмын жаным мен теңіз
Байқамай дауыл соқтыда келді ерте күз
Есіме алмаймын деп есіме аламын байқамай
Есімде мәңгі жазылып қойған ерке қыз

Өзіңді менен алыстатқан да кей сараң
Пендемін менде тағы да кім ол бейшараң
Ойламаймын деп ойыма аламын байқамай
Бірақ бәріне жүрек кінәлі дей салам

Бастаймын бір күн ел таң қалатын бірдеме
Сен бірақ жаным ешкімге айтпа үндеме
Қоңырау шалмай жүремін десем байқамай
Қоңырау шалып қоямын саған түнде де

Алыста жүрсің, жалғызсың білем ешкім жоқ
Сенің ойыңша қиын күндерді кештің көп
Қолыңда тұрған алтынның білмей қадірін
Өз тағдырыңды өзіңе сеніп шештің дөп

Ақымағым-ай болмашы затқа ұмтылған
Жүрегім менің сағынышымен жұлқынған
Уайымдамаймын десем де бірақ байқамай
Уайымадап сені алаңдай берем сыртыңнан

Бір күні менің алдымда жылап тұрарсың
Сол кезде бірақ бәрінде кештеу ұғарсың
Көрдіңбе жаным бәрін байқамай жасаймыз
Сенде  байқамай алданып қалған шығарсың