Томырылып, зәңгәр яулык болгап, поезд саба,
Ялан тәпей йөгерә йэш каендар миңа табан.
Барыр юлым иркен басыу, кырзар аша үтә,
Алда мине янар усак булып өмот көтә.

Ыргый поезд, тулкынланып юлдар атылып кала,
Тыуган илем, гүзәл ерем мине назлап кала.
Китмэй булмай, хукмакларым кырзар аша үтә,
Айлы кистә янар усак булып өмет көтә.

Юл ситендә янгыз нарат кеуек калдың басып,
Кайтыр өсон китеп барам хинән, хаубуллашып.
Юлдар көтә мине, йырзар көтә, шуңа китәм,
Айырылыу иркәм бигрәк ауыр, ауыр икән.