Што здарылася! Не зразумець.
Блішчыць маланка, дождж ідзе.
Раптам ахутала цемра, 
Вакол цішыня.
Няўжо нашы сцежкі
Не сыйдуцца ніколі!

Не спыніць, не ўтрымаць
Нашы пачуцці,што былі ў той час.
Не адчуваць водара сусвету,
Не атрымаць пацалунак ўвечары.

Скрозь цемру мкнуся неспыняючы крок.
Трымаю тваю хустачку, адчуваю твой зрок.
Гэта рэч аб цябе ўспамін.
Дарэчы помні я цябе не забыў.

Не спыніць, не ўтрымаць
Нашы пачуцці,што былі ў той час.
Не адчуваць водара сусвету,
Не атрымаць пацалунак ўвечары.