1. Хђтерећдђме, матурым:
Безнећ тђњге очрашу.
Књзлђребез балкыды
Бер-беребезгђ карашып.

Чынбарлыкны књреп алып,
Мђхђббђтнећ хисен татып,
Без икебез дђ аћладык –
Бђхет ишеклђре ачык.

Шул мизгелне кайтарып
Тагын бер кат њтђр љчен,
Бар булганым бирер идем,
Ђйе, ђйтђм чын дљресен.

Тик ђлегђ бары бушлык,
Џђм мин белмим нишлђргђ.
Њткђннђргђ кайтып булмый,
Ђ барысы да њткђндђ.

Булган иде бит вакыт –
Булган идек бит бергђ,
Соң хђзер дђ бит соћ тњгел,
Ђйдђ кайтыйк њткђнгђ!

Ђйдђ кире кайтарыйк
Бергђ њткђн көннәрне,
Һәм карамыйк киләчәккә,
Кадерен белик бүгенгенең.

Синећ зђћгђр књзлђрећ
Төшләремә минем керә,
Шуны аңла зинһар, бәгърем –
Миңа кирәк син генә.

Аңла шуны – мин синсез
Бу тормышта яши алмам
Бары тик син уйларымда,
Мин тик сине яратам!

Кушымта:
Мин сине яратам!
Нђрсђ генђ булса да
Мин сине яратам!
Нилђр генђ очраса да
Мин сине яратам!
Һәм гел синең белән булам.

2. Җаным, әйдә булыйк бергә,
Әйдә бергә гел йөрик.
Әйдә синең белән бергә
Галәмнәрне карап төшик.

Аннан карарбыз таңны –
Йолдызларга менеп төшкәч.
Безгә беркем дә кирәкми
Еракларга киткәч.

Әйдә инде матурым,
Җаным, син суз кулыңны,
Күзләремә минем кара,
Күр мәхәббәт-ялкынны.

Әнә, кара еракка,
Күрәсеңме, таң ата.
Ул таң синең өчен ата,
Кояш синең өчен бата.

Мәхәббәт бар бу дөньяда,
Һәм ул миндә дә бар, аңла,
Аңла шуны – бары синең
Өчен яшим бу дөньяда.

Аңла шуны, бары тик син
Йөрәгемдә яшисең,
Искә төшсен үткән вакыт,
Һәм син барысын күрерсең.

Инде күптән җитте вакыт
Бу уенны уйнамаска,
Үткәннәрне кайтарырга,
Киләчәккә барырга.

Менә шушы вакыттан,
Мәңге синең белән булам,
Һәм мин әйтәм сиңа кабат:
Мин тик сине яратам.

Азат Гыймадиев сузлэре хэм кое
2013