Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
 Светлыя згадкi з сабой прывяла...
 Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
 Зорка Венера ўзышла.

З гэтай пары я пачаў углядацца
 Ў неба начное i зорку шукаў.
 Цiхiм каханнем к табе разгарацца
 З гэтай пары я пачаў.

Але расстацца нам час наступае;
 Пэўна, ўжо доля такая у нас.
 Моцна кахаў я цябе, дарагая,
 Але расстацца нам час.

Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
 Ў сэрцы любоў затаіўшы сваю;
 Кожную ночку на зорку дзівіцца
 Буду ў далёкім краю.

Глянь іншы раз на яе, – у расстанні
 Там з ёй зліём мы пагляды свае...
 Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
 Глянь іншы раз на яе...