Көзнең сагышын син күзәтәсең,
Тыңлыйсың көзге яңгырның шаулавын.
Күпме теләсәң дә, кайтара алмассың
Безнең җәйне, сандугачлар сайравын.
Ләкин бел,син оныта алмассың
Туй, керфекләрдә энҗе бөртекләрен.
Йөрәгеңне һәрчак телгәләп торыр
Җәйге төндә әйтелмәгән сүзләрең.

Көзнең моңсу күзләре
Саклый безнең серләрне.
Шиңдерде ачы җилләре
Без яраткан гөлләрне.
Көзнең моңсу күзләре-
Аларда сине күрәм.
Суынды синең хисләрең,
Мин генә һаман нидер көтәм.