Już wspomnienia uleciały,
 aż za góry, hen;
 zwiędły, zbladły, poszarzały,
 jak weselny tren - 
 uleciały, tak jak trzeba,
 na zielone łąki nieba,
 choć brakuje ich, to jedno wiem.

 Ukraina jest zielona
 w dole i na nieboskłonach,
 od Prypeci, aż po Lwów;
 Boże, jakbym chciał tam pojechać znów.

 Żeby spotkać na pagórcach
 w Drohobyczu [bad word] Schulza,
 poznać jeden z jego snów;
 Boże, jakbym chciał tam pojechać znów.

 Jeszcze "poroh" w każdej mowie
 znaczy rzeczny próg;
 w Stryju i w Stanisławowie
 ten sam mieszka Bóg -

 niech wspomnienia, tak jak trzeba,
 razem z deszczem spłyną z nieba, 
 i ostudzą żar gorących głów.

 Ukraina jest zielona
 w dole i na nieboskłonach,
 od Prypeci, aż po Lwów;
 Boże, jakbym chciał tam pojechać znów.

 Żeby spotkać na pagórkach
 w Drohobyczu [bad word] Schulza,
 poznać jeden z jego snów;
 Boże, jakbym chciał tam pojechać znów