Χρονια ασπρόμαυρα
στιγμές αναρχικές
και οι αναμνήσεις μου
αλάτι στις πληγές..

Κλείνω τα μάτια μου
για να σε βρω εκεί
μέσα στο πάντα στο ποτέ
και στο γιατί..

Μια ζωή, μια αγάπη
μια ζωή να σε ψάχνω
και με ψέματα πάντα
τα όνειρα μου να φτιάχνω..

Μια ζωή να πληρώνω
την δικη σου απουσία
και ειρωνεία το όνομα σου
έφη από το ευτυχία..

Το πόνο ξέχασα
εσένα όμως ποτε
αν με ρωτούσες ίσως
να άκουγες το ναι..

Ο χρόνος άφηνε κενό
με στο κενό
στα σύνορα σου
μετανάστης σου και εγώ..