Язмыш рәсемнәрен элә, күңел күргәзмәсенә
Минем сулыш бизэк ости, булмэ тэрэзэсенэ
Суз эйтмэсеннэр безгэ, без бит буген бэхетле
Нурын сибеп тора кояш, кун,еллэрдэ рэхэтлек

Рэхмэт сузлэрен эйтэм, яннарымда булучыга
Чыга күзләремнән яшьлэр, бэхет кайчак елата
Тик нигэдер елатмады, килгэн чакта кайгылар
Үткән юлга бүгенгедән моңсуланып карыйлар 

Ә мин яшим елмаеп, язмыш миңа елмая
Ерагая миннән яшьлек, яшен сыман яктырып
Озак торып тукталышта, шиксез туймам тормыштан
Адымнардан калышма, бергә качыйк сагыштан

Үткәннәргә кайтып булмас, бүгенге көн татлырак
Беркатлырак йөрәгемнең тибешләре шатландыра, 
Һәм мин барам хыялланып, синең хакта уйласам
Тормышымның сере шунда: бәхет килә елмайсаң

Минем туган көнем түгел, тик шулай да мин елмаям,
Миңа бер карт та елмая – пластик тәрәз куйдырган.
Кәефемне сындыралмас, юлны кискән кара мәче,
Холкым кәефне катырган, һәм ул бүген корыч төсле.

Йөрәктәге урыннар әле сатылмаганга,
Үзем атылмаганга, сөю кабынмаганга,
Мин шатланам, миңа бу көч бирә бүген,
Тик бер генә үкенеч – китап бүләк түгел.

Акча боза диләр безне, халкым изге алайса.
Тормыш тагын да җайланыр, дәүләт безне уйласа.
Сәхнәләргә караганда, бөкеләрдә озаграк торам.
Шуңа карамастан да, бу шәһәрне яратам.

Бер белмәгән кешеләргә иркен ачам куңелне.
Абзый кырын карама, бу һич реклама түгел.
Шатланырга сәбәбем юк, тормышыма карасаң.
Син дә елмаерга тырыш, бәхет килә елмайсаң.