I

Зæрин хур йæ нывæнды фæлмæн
Нæ фыдæлты рагон уæзæгыл рæдауæй...
Арвы бын калы, фæрдыгау, тæмæн
Ирыстон йæ адæмты фарнæй.

Заманты тарæй æрттивы, зынгау,
Дæ уидаг — нæ Ивгъуыд, нæ Абон, нæ Фидæн...
Барвæсс нæ куывдыл, Хуыцæутты Хуыцау!
Уастырджи, рафæлгæс, табу — Дæхицæн!

БАЗАРД:

Кад æмæ радимæ фидæнмæ кæс!
Амондæй абузæд, ронгау, дæ цард!
Амонд, мысайнагау, фидæнма хæсс!
Дæ кæстæр дын басгуыхæд кард æмæ уарт!

II

Фæлтæрæй-фæлтæрмæ фæцæуæд дæ фарн!
Рын æмæ сонæй дæ хизæд хъысмæт!
Хистæры намыс, кæстæры æхсар!
Хурау дын царды цырагъдарæг уæнт!

БАЗАРД:

Кад æмæ радимæ фидæнмæ кæс!
Фарнимæ абузæд, ронгау, дæ цард!
Амонд, мысайнагæy адæмтæн хæсс!
Уастырджи, рафæлæс! Табу — Дæхицæн!

I

Под утренним солнцем, на древней земле
Алмазом сверкает наш ИР величавый.
Мы пронесли через тысячу лет
Аланскую гордость и славу.

Здесь прошлое с будущим в симде сошлись,
А нынешний день наш — творец и мечтатель.
Песня, лети в поднебесную высь!
О, Уастырджи, дай нам твоей благодати!

ПРИПЕВ:

Крылья орлиные мчат нас вперёд.
Полнится чаша трудов и забот.
Счастлива будешь, родная земля!
Ведь щит мы, и меч, и надежда твоя!

II

Пусть мужество младших и мудрость отцов
С нами пребудут во веки веков.
Горы не терпят насилья и зла.
Наша дорога пряма и светла.

ПРИПЕВ:

Крылья орлиные мчат нас вперёд.
Полнится чаша трудов и забот.
Дети Осетии, будем, как братья!
Уастырджи, дай нам твоей благодати!

сл. А. Торчинов, муз. А. Цорионти

Подробнее: [bad word]  [bad word] docs/osseta-gimn/