Ак күлмәгеңне киясең дә,
Аккошка әйләнәсең.
Көн дә төшләремә кереп,
Гел миңа бәйләнәсең.

Тагын миңа елмаялар
Синең матур күзләрең.
Күпме сөйләсәм дә бетмәс
Сиңа сөйләр сүзләрем.

Эх, Гөлназым-аккошым,
Син бит бигрәк  матурсың.
Синең йөргән юлларыңда
Гөлләр үсеп утырсын.