Цераз мора йшоў дай брат з сястрыцаю,
Вой лі, вой люлі, ай брат з сястрыцаю.

Братка пірайшоў, сястрыца ўтонула,
Сястрыца ўтонула дай рэчы тмовіла:
– А ня пій, братачка, да ў моры вадзіцы:
Эта ні вада, эта – кров(ы) мая,
Кров(ы) мая, да кроў гаручая.
Не лаві, братачка, да ў мора рыбачкі:
Эта не рыбачка, эта – цела маё,
Цела маё, да й цела белая.
Не бяры, братачка, да ўзмора ягадак:
Эта ж ні ягадкі, эта – вочкі мае,
Вочкі мае, дай вочкі й арыя.
Не касі, братачка, да ўзмора травіцы:
Эта ні трава, эта – каса мая,
Каса мая, дый каса русая.

Архіў ГМКГА "Талака"