Тағы бір түн... жаза алмай отырмын репрезент,
Ойыма тек қана қайғылы шумақтар кіреді.
Сыңғырлаған күлкің және келбетің,
Жүрегімді жылаттыңда сен тербеттің.
Есіңде ме армандаған ортақ армандар?
Үйлену тойымыз және болашақ балалар.
Сенбеймін бәрінің айналғанына сағымға,
Үнсіз үңілемін... соңғы хатыңа...
Әлі де жүрмін сол махаббатқа табына,
Сенбеймін әлемде бақыттың барына.
Бар жұбаныш, уақытша жұбаныш,
Және де пендені жылататын зұлым күш.
Өмірге жылап келген соң жылап кетем бе?
Неге ешқашан көктемеймін көктемде?
Өкініш тамыры бойлаған соң тереңге,
Мәңгілік музам болып қаласың жүрегімде.

Қайырмасы:
Менің мәңгілік музам...
Музам... Музам... Музам...

Бұталарым бүршік ашқан еді баяғыда,
Қазір тұрмын қурап телміріп аспаныма.
Аспанымда қара бұлттар төнеді маған,
Жаңбыр жоқ. Жауын жауады жанарымнан.
Түн. Мен сені ойлап жатырмын,
Білемін сенде мені ойлап жатырсың.
Айналамда бәрі сені есіме түсіріп,
Өткеніммен бақытты боламын күрсініп.
Сенемін мәңгілік бақыттың барына,
Сенбеймін мәңгілік бақыттың барына.
Ботақаным, болсамда сенің тұңғышың,
Бірақта бола алмадым мәңгілік қорғанысың.
Өмірге жылап келген соң жылап кетем бе?
Неге ешқашан көктемеймін көктемде?
Өкініш тамыры бойлаған соң тереңге,
Мәңгілік музам болып қаласың жүрегімде.