МАДЭЛЬКА 
Яна мадэлька й выглядае гут! 
Я забяру яе ў свой родны кут. 
Пагляд халодны – гвалтачкі мае. 
Але ж прад камерай агню дае. 

Начыма ў клубах мерна п’е шампан, 
Адшыты быў ёй кожны гер і пан, 
Пражэктар свеціць, ззяе ейны твар, 
Яна красуня, а краса – тавар. 

І за тавар выходзіць на агляд, 
Вачэй мільён, а можа быць мільярд. 
Часопіс з ёю выйшаў проста цуд, 
Пайду зірну шчэ раз, інакш капут...