Көзімнің қарасы
Көңілімнің санасы
Бітпейді іштегі
Ғашықтық жарасы

Қазақтың данасы
Жасы үлкен ағасы
"Бар" демес сендей бір
Адамның баласы

Жылайын, жырлайын
Ағызып көз майын
Айтуға келегнде
Қалқама сөз дайын

Жүректен козғайын
Әдептен озбайын
Өзі де білмей ме
Көп сөйлеп созбайын

Ты — зрачок глаз моих,
Пламень душ золотых;
Сердцу мук не избыть
И не скрыться от них.

Весь в слезах я брожу
И тоской исхожу,
Жемчуг слов дорогих
Для тебя нахожу.

Яркий рот, словно мед,
Блеск зубов, словно лед,
Потерял я покой,
Взгляд живой сердце жжет.

Ты грустна — даль темна.
Ты ясна — мне весна.
Смех твой — звон соловья,
Вся душа им полна.