Уйҙарым-1
Ай батып ҡояш ҡалҡҡанда,яланда елдәр иҫкәндә,
Сәскәләр тирбәлә икән таждарын асып уҫкәндә.
Мин тын алам-кукрәгемде киреп
Рәхмәт hиңә Аллам-беҙгә ғүмер биреп!
Бүләк иткәненә Ер, унан Донъя гиҙеп,
Таратҡанhың Иман беҙгә, ә хәҙер бына килеп
Кешелек hине онотто, үҙ ҡоралына ышанып,
Бер-береhен үлтерә-ас бүреләй шашынып.
Тулы имгәнес булып йәрәхәтләнгән тәндәр,
Киләсәккә ышаныс юғалтҡан бахыр бәндәләр.
Власты ҡулдарына алып шашынган түрәләр,
Быны был hәм теге Донъянанда күрәләр.
Эллэ инде Ер шары кирегэ эйлэнэ,
Ботэ нэмэ килеп-байлыкка бэйлэнэ.
Уйлаган уйзарым минен - башымда таркала,
Былай дауам итhэ иртэгэ беззэн нимэ кала?

Наркотик-араҡы-«бәхет сығанағы»-
Тиеп уйлай кешелектен икенсе яртыhы.
Йөрәктән тамырҙарына йүгергән шыйыҡлыҡ,
Күптән Инде ҡан түгел hәм безгә был аныҡ.
Аңлашыла ярҙам ҡулы hуҙырға кәрәклеге,
Ҡакшамағандыр әле моғайын милләт берлеге.
Беҙҙен телебеҙҙә,еребеҙҙә уртаҡ,
Бер hауа hулайбыҙ, ә ниндәйҙер «Ҡомаҡ».
Быға килеп ҡаршы төшhә-араларҙы бутап,
Шуны Әйтер инем уға яғымлап-матурлап:
«Ҡушыл әйҙә хәрәкәткә,беҙҙен сафта атлап,
Ҡыл тик изгелектэр генэ,өҫтән Алла тора ҡарап»!
Халыҡ әйтhә хаҡ әйтә: «Ил төкөрhә-ҡул була»,
Тик сабырлыҡ ҡына кәрәк-алтын бөртөкләп йыйыла!
Атыр әле яҡты таңдар,hандуғас моңона-
Сәскәләр таждарын аса шатлана-ҡыуана!!!