Згубіцца у веры,
Імкнуцца дарэмна.

Мой дотык толькі дотык.
І словы толькі словы.
Ты зразумеешь потым
Я заўтра буду новы!
Я заўтра буду лепшы!
Такі як ты захочашь!
Проста, каб зразумець.

Мяне не існуе ў гэта імгненне,
Ты размаўляешь сама з сабой!
І словы як вецер, і страх як маленне!
Чужая зямля застаецца чужой!

У небе павісла,
Найлепшы, няісны.

Мой дотык толькі дотык.
І словы толькі словы.
Ты зразумеешь потым
Я заўтра буду новы!
Я заўтра буду лепшы!
Такі як ты захочашь!
Проста, каб зразумець.

Мяне не існуе ў гэта імгненне,
Ты размаўляешь сама з сабой!
І словы як вецер, і страх як маленне!
Чужая зямля застаецца чужой!