П:
Нигэ, язмыш, безне аердын
Нигэ аны алып киттен
Нигэ мине ялгыз калдырдын
Нигэ сон ул, э мин тугел

К:
Эйе, жаным, болытлар арасыннан
Зэнгэр куклэрдэн сине генэ мин кузэтэм
Йом кузенне карап кара оскэ
Мине курмэссен, лэкин мин курэм 

Шулай булды – язмыш безне аерды
Ин мохиме – мэхэббэтебез калды
Каршында тугел, лэкин хаман янында
Фэрештэ сыман сине саклап торам

Онытылмас бергэ булган  мизгеллэр
Лэкин аларны инде кайтарып булмас
Кабатланмас теге  коннен иртэсе
Узгэрмэс  язмышнын жэзасы

Мин сокланам синен карашына
Мин сокланам синен чэчлэреннэ
Мин бэхетле, син елмайганда 
Мин бэхетле , син тыныч йоклаганда

П:
Нигэ, язмыш, безне аердын
Нигэ аны алып киттен
Нигэ мине ялгыз калдырдын
Нигэ сон ул, э мин тугел

К:
Бар кочемне юллыйм, бул хаман кочле
Хислэремне юрыйм, очрат сойгэн ярынны
Бэхет, шатлык булсын хаман гаилэндэ
Якыннарын булсын хаман янында

Эгэр авыр булса мин монда куктэ
Оскэ карап мина барсын сойлэ
Мин тынлармын хэм жавап бирермен
Ишетмэсэн тошендэ эйтермен