Жүректегі жазулар, мені қатты мазалайды
Сәл сүрінсем бұл сынақтан, жер иіскете жазалайды
94 тің тамыз айы, анашымды басты қайғы
Ақымақтығы әкемнің , ойланбастан тастап тайды

Кірлеген кілем жайып, бетті нұрмен сүртпеді
Құрсағымда жатқанымда, мұндай тағдырды күтпедім
Өмірімнің тосын сыйы, Мойнымдағы жүк педі
Мойын шабар қылшқа, сондада бас бүкпедім

Мыйымнан еш түртпеді, қиыншылығы өмірдің
Жанып тұрған шырақты, неге әке сөндірдің
Не болсада көндірдім, өз-өзімді сынаққа
Айналада адамдардан жиі жүрдім жырақтап

Сан мыңдаған сұрақтар, бір басымды қатырған
Күндерім менің аз болмады, мұңлы таңды атырған
Сырт өсекпен қатырған, көп адамға алдандым
Қиыншылық түскен кезде, жалғыздықта қалғаным

Жалғыз тілек арманым, өмірімнен орын табу
Керек емес қиын кезде менің есігімді қағу
Салқында болдым жабу, ыстықта салқын судай
Кеттіңдер сонда бәрің, жүректегі мұңды жумай

Уақыттар өтті зулай, баяғыша жалғыз жүрдім
Қара бұлттардың арасында, үмітпен өмір сүрдім 
Сен басында күлдің, мен тағдырдың тәлкегінде
Мен өз орнымды таптым, алдарыңа әкелдімбе

Жаза берем дәптеріме, шимайлай параққа жазып
Асқар шыңы асып , шабытты терең қазып
Ал сен жүрсің азып, етегінде сол таудың
Сен шаң тозаң арасында, ал маған жаңбыр жауды

Жармаса байланған баудың, түйінін шеше білдім
Мен басқан тікенектер, міне енді саған кірді
Өз орыныңды сен білдің, бастың талай кірді
Түсінетін сәт келді, енді бетіңе мен күлдім

Part 2: Zhalgas I.T
95 – тің наурызы, толғатып барғанында
Жолдасыма жабысып, пышақпенен алғанында
Сол кезде шырылдадым, кеудеме жан салғанына
Бірақ қазір өкінемін, сонда аман қалғаныма

Қол жетпес арманыма, шығамын деп мен құлаймын
Бет жүзім күлседе, жүрегім неге жылайды
Бет жүзім көңілді, жүрегім неге мұңайды
Жолым неге болмайды, неге, неге ұдайы

Әлде бұл сынағыңба, берген маған құдайым
Жолымды оңғаршы деп, күні, түні сұраймын
Неге ешкім түсінбейді, басымдағы бұл қайғыны
Жауабын таппаған соң, дертімде ұлғайды

Сағатты бұраймын, өткен уақыт келмейді
Әуенменен жырлаймын, маған ешкім сенбейді
Жылуын бермейді, жіпсіз аяқты буды
Келіп кетер пайдам жоқ, анашым неге тудың

Жетпесемде қудым, жүрегім бір күлмеді
Кеудем өмір сүрседе, жүрек өмір сүрмеді
Толған айдай түндегі, менде жалғыз жүргенім
Маған деген махаббат, тұтыларын білмедім

Түсіме кіргенің, бірақ толық жүзбедің
Шошып менде ояндым, сонда нені меңзедің
Сені сонша іздедім, бірімізді түсінбедік
Мені түкте түсінбедің, ол үшін еш күрсінбедім

Қасымда тек жүрсін дедім, онымнан түк шықпады
Мен тек сені сүйемін, басқаны еш ұқпадым
Жүрегіме жұқпады, бөл