сүйеді екем, сүйеді екем сені мен ,

артық көріп көктеменің лебінен.

сен туралы жырлайды екен құс біткен,

махаббатты алып ұшып көгімен.

жеңіл ғана сенің аяқ басқаның,

ұқсамайды жүрсіне басқаның.

сенің жайлап үн шығармай күлгенің ,

ұқсамайды күлксне басқаның.

сенің көзің қарада емес, көк те емес,

ол бір ғажап жарқыраған отты елес.

сенсіз жерде жыр туындап кеудемде,

сенсіз жерде қызыл Гүл де көктемес.

сен өзіңсің , сен сезімсің мендегі,

күмбірлетіп жіберетін кеудені.

домбыраның құлақ күйін келтіріп,

шерітпегенің , тартпағаның жөн бе еді.

көп жүріппіз , жетер жолда аз қапты,

баяғыдай құлпыртыпты жаз бақты.

үнсыз ғана қоштасып ек екеуміз,

үнсыз қайта табсыуға жазбапты.