АЗЯРЦО
сл. В. Петюкевич, муз. Д. Долгалев

Сінь азёрная разліваецца,
Чайка белая лунае,
А дзяучыначка-чараціначка, 
Слёзы горкія раняе. 

Азярцо маё, і мяне вазьмі,-
Там на дне тваім мой мілы,-
Меўся ўчора ён на спатканні быць
Чаўначком прыплыць імклівым. 

Любага майго я чакала тут,
Калі ўзняуся вецер стылы,
Гнаў на бераг мой хваляй грозны вал
І абломкі вёсел крылы. 

Азярцо маё і мяне вазьмі,
І мяне ў той свет нязнаны, -
Стану ў сінь вадзе я русалачкай, 
Каб навекі быць з каханым.