Исле гөлләремә сулар сибәм көндә,
Бөреләнгән алар чәчәк атарга.
Хуш исләрен исним, үзем сине күзлим,
Вакыт җиткән инде сиңа кайтырга!

Кушымта:
Яратмасам сине, мин көтәр идемме?
Минутларны санап иртәсен - кичен...
Назлы гөлем диеп, иркәләсен сөеп,
Чәчәкләр атарыман, тик синең өчен...

Озаклама иркәм, мин сагынып көтәм,
Тәрәзәгә карап гөлләрем белән...
Сине көтә - көтә, сабырлыгым бетә,
Эшен күп икәнең болай да беләм!

Кушымта.
Исле гөлләремә күз сал әле си дә,
Тачларым ашкану сиртеп хуш исен
Мин дә сагыдым - дип, җылы сүзләрен сип,
Аңларыда чәчәк атармын үзем!